Kekik

Aslında bizim ilk çocuğumuzdur Kekik. Bir arkadaş, bir dost, bir kedi ve koca bir hayat... Bir başkaydı Kekik; konuşmak mümkündü; anlaşmak, bakışmak, yakınlaşmak, yakın olmak ve de paylaşmak mümkündü... Bir süredir özlüyorduk kendisini; yıllar yıllar sonra ortaya çıkan alerjim nedeniyle.

Artık, Göçmüş Kediler Bahçesi'ne göçtü. Geriye hep özlemek kaldı.

Hoşçakal Kekik, hoşçakal...